Το ευτύχημα είναι ότι δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή στην καριέρα του Sting -κατά κόσμον Γκόρντον Μάθιου Τόμας Σάμνερ- που να μην είναι καλά μελετημένο, δείγμα ενός μουσικού εξαιρετικής ποιότητας και ενός Βρετανού, όπου κάθε πτυχή του βιωματικού και ιστορικού του πολιτισμού ενσωματώνεται στα ατμοσφαιρικά τραγούδια του – από τη σαιξπηρική νοσταλγία μέχρι τη θεατρικότητα και το πανκ. Αλλωστε από μια φτωχή περιοχή της Βρετανίας ξεκίνησε ο Sting ως το άγριο νιάτο που μεγάλωσε στο εργατικό προάστιο του Γουόλσεντ στο Νιούκαστλ, για την ακρίβεια στην άκρη του λιμανιού. Εκεί, όπου όπως ανέφερε χαρακτηριστικά στην ομιλία του στο TedΧ, «κάτω από τη σκιά ενός ναυπηγείου, σε μία από τις πρώτες μου αναμνήσεις θυμάμαι αυτά τα τεράστια πλοία να μας κόβουν τον ήλιο το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου», εξηγώντας πώς αυτή η πρωταρχική του σχέση με τα ναυπηγεία και την ταπεινή του καταγωγή τον τροφοδότησε με έμπνευση, όταν για χρόνια είχε νιώσει να τον εγκαταλείπουν τα δώρα της μούσας. Οι αναμνήσεις των ναυπηγείων τον βοήθησαν ώστε να επιστρέψει, δυναμικά στο προσκήνιο το 2014 με ένα ολοκληρωμένο και βραβευμένο με Tony μιούζικαλ, το «The Last Ship». Αφορμή για το έργο ήταν, όπως εξομολογούνταν στο TedX, οι μορφές και οι φωνές των εργατών στα ναυπηγεία στους οποίους έδωσε τον πρώτο ρόλο «φεύγοντας για λίγο από την αυτοαναφορική βιωματική εμμονή». Η εν λόγω παράσταση με μουσική και στίχους του Sting ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ το 2014-2015 και ουσιαστικά σφράγισε την επερχόμενη περιοδεία του στο Ηνωμένο Βασίλειο που πραγματοποιήθηκε από τον Μάρτιο έως τον Ιούλιο του 2018. Στη συνέχεια ο Sting πρωταγωνίστησε ως Τζάκι Γουάιτ, επιστάτης των ναυπηγείων στην ομώνυμη παραγωγή του «The Last Ship» στο Τορόντο στο θέατρο «Princess of Wales», ενώ επανέλαβε τον ίδιο ρόλο στο Λος Αντζελες και κατόπιν στο Σαν Φρανσίσκο. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικούς σταθμούς στην καριέρα του που αποδεικνύει ότι ο διάσημος τραγουδοποιός δεν παραλείπει κανέναν κύκλο της ζωής του έχοντας ακόμα στο μυαλό του τη στιγμή που «αποφάσιζα ότι σε αντίθεση με γονείς μου εγώ θα έφευγα μακριά, όσο μπορούσα, ακριβώς σαν εκείνα τα τεράστια πλοία». «Ανέκαθεν ονειρευόμουν να φύγω από τη φτώχεια, να κάνω πολλά λεφτά, να γράψω άπειρα τραγούδια, να έχω ένα μεγάλο κτήμα με μια ευτυχισμένη οικογένεια, παιδιά και σκύλο – και να φτιάχνω δικό μου κρασί. Προφανώς δεν τα κατάφερα και άσχημα», έλεγε στην ίδια ομιλία αστειευόμενος με το γνωστό φλεγματικό του χιούμορ επιβεβαιώνοντας πως όντως είναι ένας ευτυχής Βρετανός που μπορεί και μοιράζεται τον χρόνο του ανάμεσα στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο και το κτήμα του στην Τοσκάνη, όπου καλλιεργεί τα σταφύλια για τις δικές του ταμπέλες οίνου ενώ φυσικά έχει και σκύλο.
Από τα φτωχικά προάστια των ανθρακωρύχων στην κορυφή με τους Police
Εννοείται ότι τίποτα δεν χαρίστηκε στον μικρό Γκόρντον Μάθιου Τόμας Σάμνερ, εκτός από μια κιθάρα την οποία είχε αφήσει φεύγοντας ένας Ισπανός φίλος του γαλατά πατέρα του και θα άλλαζε τη ζωή του. «Με αυτή την κιθάρα ονειρευόμουν να κατακτήσω τον κόσμο, να γράφω τραγούδια, να βρεθώ στην κορυφή», δήλωνε εκ των υστέρων ομολογώντας πως ήδη από την ηλικία των 7, σε μια πομπή της βασίλισσας στους δρόμους του Νιούκαστλ, είχε δηλώσει στον πατέρα του ότι θα ήθελε να βλέπει τον κόσμο από τη λιμουζίνα και όχι ως θεατής. Κατά κάποιον τρόπο δικαιώθηκε αφού η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ θα τον έχριζε, πολλά χρόνια αργότερα, διοικητή του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για την πλούσια συνεισφορά του στη μουσική. Οσο και αν ο Sting επέμενε πάντα να στέκεται στο πλευρό της εργατιάς και των αδύναμων όλου του κόσμου αναπτύσσοντας τεράστιο φιλανθρωπικό έργο, δεν μπορούσε ως Βρετανός να μην ονειρεύεται τις μεγάλες δόξες και τα αξιώματα. Αυτό δεν τον απέτρεψε από το να ασπαστεί την πανκ κουλτούρα που διαπερνούσε τις γειτονιές του Νιούκαστλ, όταν ήταν στην εφηβεία, συχνάζοντας στα διάφορα υπόγεια κλαμπ, αν και όλοι τον ήξεραν ως δεινό τζαζίστα που συνόδευε διάφορα σχήματα σε τζαζ βραδιές. Το όνομά του το πήρε μάλιστα από την παράξενη τάση του να εμφανίζεται, σε αυτές τις συναυλίες, με ένα μπουφάν με κιτρινόμαυρες ρίγες που τον έκανε να μοιάζει με μέλισσα – εξ ου και το προσωνύμιο Sting (το κεντρί). Η στενή σχέση του με την τζαζ τον οδήγησε στη συνέχεια ειδικά μετά τη διάλυση των Police, σε στενή συνεργασία με τζαζίστες μουσικούς στο πρώτο του σόλο άλμπουμ με τον σουρεαλιστικό τίτλο «Το όνειρο των γαλάζιων χελώνων», απ’ όπου προέρχονται και τα singles «If Υou Love Somebody Set Τhem Free», «Fortress Around Υour Ηear» και «Love Ιs Τhe Seventh Wave».
Ωστόσο οι στενοί του φίλοι από τους Police όπως ο Στιούαρτ Κόουπλαντ και ο Αντι Σάμερς -από τους οποίους αποφάσισε να απομακρυνθεί όταν το συγκρότημα ήταν στις μεγάλες του δόξες, προκαλώντας σεισμό στη μουσική βιομηχανία- ήξεραν ότι ο Sting είναι η ψυχή και το μυαλό του συγκροτήματος λέγοντας σε μια πρωτοφανή έκρηξη ειλικρίνειας ότι «τα τραγούδια που έγραφε εκείνος ήταν πάντα τα καλύτερα και εξου ότι τον επιλέξαμε για frontman». Το αστείο είναι ότι, σε αντίθεση με τις επικουρικές, δραματικές συγκρούσεις άλλων συγκροτημάτων που έφταναν στη διάλυση με ακραία περιστατικά που γέμιζαν την έκτη σελίδα των σκανδαλοθηρικών εντύπων, τίποτα ανάλογο δεν συνέβη στην περίπτωση του Sting και των Police. Το βελούδινο διαζύγιο επήλθε με την ίδια άνεση που προέκυψαν οι πρώτες επιτυχίες ενός συγκροτήματος που στα πέντε χρόνια της συνολικής ύπαρξης τους, αρκετά για να τους οδηγήσουν στην κορυφή. Επηρεασμένοι από τα πανκ ακούσματα της εποχής και δίνοντας στο συγκρότημά τους έναν τίτλο που παρέπεμπε απευθείας στις επικές συγκρούσεις των ανθρακωρύχων της περιοχής με τη Μάργκαρετ Θάτσερ οι Police ήταν ταυτόχρονα πάντα ανοιχτοί στα διαφορετικά ακούσματα, κάτι που απέδειξε περίτρανα ο Sting στη μετέπειτα πορεία του. Οταν, ωστόσο, αποφάσισε να τους εγκαταλείψει για σόλο καριέρα, όλοι τον έλεγαν τρελό επιμένοντας πως δεν μπορεί να διαλύεις το συγκρότημα τη στιγμή που το τελευταίο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν, το «Synchronicity», ήταν υποψήφιο για πέντε βραβεία Grammy -συμπεριλαμβανομένου αυτού για το άλμπουμ της χρονιάς- με επικές επιτυχίες όπως το «Every Βreath Υou Τake», ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια όλων των εποχών. Πρόκειται, επίσης, για το τραγούδι με τις περισσότερες ραδιοφωνικές μεταδόσεις (15 εκατομμύρια) από τον κατάλογο της BMI με περισσότερα από 14 εκατομμύρια μουσικά έργα, κάτι για το οποίο ο Sting θα βραβευόταν στα BMI Pop Awards, πολλά χρόνια αργότερα, μόλις το 2019.
Μέσα σε ένα σύντομο, ωστόσο, διάστημα εκείνης της σημαδιακής χρονιάς (1983-1984) ο Sting θα αποφάσιζε να αλλάξει τα πάντα: να αφήσει το συγκρότημα στο απόγειο της επιτυχίας του και να πάρει διαζύγιο από την πρώτη του γυναίκα την ηθοποιό Φράνσις Τόμελτι, με την οποία είχε παντρευτεί την Πρωτομαγιά του 1976 και είχαν ήδη δυο παιδιά την Κέιτ και τον Τζο, ο οποίος συνηθίζει σήμερα να τον συνοδεύει ως μουσικός στις συναυλίες και τις περιοδείες του. Ενα δημοσίευμα του «Independent» ανέφερε ότι ουσιαστικά ο Sting χώρισε επειδή είχε ερωτευτεί την καλύτερη φίλη της Τόμελτι, που έμενε ακριβώς δίπλα τους, στο Μπεϊσγουότερ, την επίσης ηθοποιό Στάιλερ με την οποία είναι ακόμα παντρεμένοι μέχρι σήμερα και με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά: η πρωτότοκος Μίκι είναι γνωστή ηθοποιός ενώ η Έλιοτ είναι μια ταλαντούχος μουσικός, δηλωμένη ως non binary. Μαζί απέκτησαν και μια περιουσία που ξεπερνάει τα 320 εκατομμύρια λίρες, κάτι που έχει φέρει τον Sting στην κορυφή των πλουσιότερων καλλιτεχνών στη Μεγάλη Βρετανία και μια φιλήσυχη ζωή που δεν συνοδεύτηκε ποτέ από ιδιαίτερες εκρήξεις. Από τη δεύτερη γυναίκα του ο Sting ομολογεί ότι απέκτησε την αγάπη του για τα κοινά και την περιβαλλοντολογική ευαισθησία, τη συμμετοχή του στους αγώνες των χωρών που υποφέρουν και την ενεργό συμμετοχή του σε φιλανθρωπικές δράσεις. Από την πρώτη κιόλας εποχή της γνωριμίας τους ο Sting ενεπλάκη ενεργά στη Διεθνή Αμνηστία ενώ πρωτοστάτησε μαζί με τον Μπομπ Γκέλντοφ στον αγώνα για την πετυχημένη διοργάνωση του Band Aid, που θα καταγραφεί ως η μεγαλύτερη συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό που διοργανώθηκε ποτέ και όπου συμμετείχαν πραγματικά οι πάντες. Οσο για τον Sting εμφανίστηκε στη σκηνή με τους Dire Straights και τον Φιλ Κόλινς σε μια εμφάνιση που θα γράψει εποχή.
Φιλανθρωπίες, γιόγκα και καλό σεξ, τα μυστικά της ευζωίας
Την ίδια εποχή ο Sting αφήνει μακρύ μαλλί και τρέχει στον Αμαζόνιο μαζί με τους Αβορίγινες, απ’ όπου θα εμπνευστεί μια σειρά από κομμάτια που αναδεικνύουν τη βαθιά του ενσυναίσθηση και ευαισθησία για το περιβάλλον, τον αγώνα του για την κλιματική αλλαγή, που συνεχίζεται με κάθε τρόπο ακόμα και σήμερα. Εχει μάλιστα οργανώσει τον οργανισμό προστασίας του περιβάλλοντος Rainforest Foundation Fund, στην οποία συμμετέχει και η γυναίκα του ως υπεύθυνη για τις διάφορες δράσεις του. Oλοι σχεδόν οι διάσημοι, από τον Τζον Kλιζ των Monty Python μέχρι τον Eρικ Κλάπτον και τον καλό του φίλο τον Μπρους Σπρίνγκστιν θα δηλώσουν ότι οφείλουν σε μεγάλο βαθμό στον Sting την ενεργό εμπλοκή τους με τα περιβαλλοντολογικά ζητήματα και τη φιλανθρωπία. Από τη δεκαετία του ’80 -το 1988 γύριζε τον κόσμο μαζί με τον Σπρίνγκστιν και τον Πίτερ Γκάμπριελ για να συγκεντρώσουν χρήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα- μέχρι σήμερα δεν έχει πάψει να εμπλέκεται σε κάθε λογής φιλανθρωπίες. Είχε τολμήσει μάλιστα να τα βάλει με τον Ζαΐρ Μπολσονάρου γιατί άφησε να καούν τα δάση του Αμαζονίου, είχε εναντιωθεί στις ρατσιστικές κορόνες των οπαδών του Brexit ενώ δεν έπαψε να βάζει τη σφραγίδα του σε κάθε πετυχημένη συναυλία, περιοδεία ή εμφάνιση φιλανθρωπικού χαρακτήρα όπως το περίφημο Live Earth του 2007 στο Νιου Τζέρσεϊ όπου ξανακάλεσε τα φιλαράκια του από τους Police για να τραγουδήσουν επί σκηνής, αμέσως μετά τον Κάνιε Γουέστ, το «Message in a bottle». Την αμέσως επόμενη χρονιά θα συγκέντρωνε χρήματα για τον Δαλάι Λάμα και δυο χρόνια αργότερα θα δώριζε ένα τεράστια ποσό στους κατοίκους της πολύπαθης Αϊτής. Εννοείται ότι το ενδιαφέρον του Sting για τους κάθε λογής πληγέντες μόνο επιφανειακό δεν είναι, κάτι που αντικατοπτρίζεται απόλυτα στον τρόπο που ενσωματώνει διάφορες τέτοιες ιστορίες, για το περιβάλλον και την ομορφιά του, στα τραγούδια του. Ασχολείται ενεργά με τις δράσεις του ιδρύματός του ενώ μαζί με τη γυναίκα του ακολουθούν έναν τρόπο ζωής που δείχνει να συνάδει απόλυτα με αυτές τις απόψεις. Κάνει γιόγκα, ενώ ο φίλος του Μπομπ Γκέλντοφ, αστειευόμενος, είχε πει ότι «εγώ είμαι άνδρας των τριών λεπτών. Να ρωτήσετε τον Sting για το πολύωρο σεξ» αφήνοντας να εννοηθεί ότι το ταντρικό σεξ αποτελεί αναπόσπαστο πιάτο στο αισθησιακό οικογενειακό μενού.
Τι θα δούμε στην Αθήνα
Εκτός όμως από μια ωραία ζωή ο Sting μπορεί και απολαμβάνει μια πολύπτυχη καριέρα που περιλαμβάνει αξέχαστα singles, πετυχημένα ντουέτα με σπουδαίους καλλιτέχνες, ενδιαφέρον για όλα τα είδη της μουσικής που φτάνει ακόμα και επιρροές από τον Σεμπάστιαν Μπαχ και μια σειρά από εμφανίσεις σε θέατρο και σινεμά, καθώς παραμένει ένας ενεργός περφόρμερ, σε όλα τα επίπεδα (τον έχουμε δει από τη «Διπλή ζωή της Τζούλια» στο πλευρό της Κάθλιν Τέρνερ έως τις «Περιπέτειες του βαρόνου Μινχάουζεν» αλλά και τις «Δυο καπνισμένες κάννες» του φίλου του Γκάι Ρίτσι). Επίσης, όντας ένας από τους πιο διακεκριμένους σόλο καλλιτέχνες στον κόσμο έχει λάβει 11 βραβεία Grammy, δυο Brits, μια Χρυσή Σφαίρα, ένα Emmy, τέσσερις υποψηφιότητες για Oσκαρ, μια υποψηφιότητα για Tony, το Century Award του «Billboard Magazine» και το βραβείο MusiCares Person of the Year του 2004. Η συναυλία που θα παρακολουθήσουμε στην Αθήνα με τον τίτλο «Sting My Songs» είναι ένα πληθωρικό σόου όπου ο αγαπημένος Sting θα ερμηνεύσει αγαπημένα τραγούδια από την πλούσια καριέρα του, από τα πρώτα του βήματα με τους Police μέχρι σήμερα όπου θα ακούσουμε αξέχαστες επιτυχίες όπως «Fields of Gold», «Shape of my Heart», «Roxanne» και «Demolition Man» όπως φυσικά και τα επικά κομμάτια «Englishman in New York», «Every Breath you Take», «Message in a Bottle» και πολλά άλλα. Τέλος, στη σκηνή θα συνοδεύεται από ένα ηλεκτρικό – ροκ σχήμα με τους Ντόμινικ Μίλερ στην κιθάρα, Τζος Φριζ στα τύμπανα, Ρούφους Μίλερ στην κιθάρα, Κέβιν Γουέμπστερ στα πλήκτρα μαζί με τους Μέλισα Μιούζικ και Τζιν Νoμπλ στα φωνητικά.
Info: ο Sting στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 30 Σεπτεμβρίου και 1η Οκτωβρίου. Προπώληση εισιτηριών στο www.highpriority.gr και www.ticketmaster.gr
