Η Ηλεία, ως προορισμός, είναι περισσότερο ταυτισμένη με τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας και με τις μεγάλες αμμουδερές παραλίες της. Ωστόσο, περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά από την Αρχαία Ολυμπία, βρίσκεται ένας τόπος, τόσο όμορφος αλλά και τόσο απάτητος που ο κάθε επισκέπτης του νομίζει ότι είναι ο πρώτος και ο μοναδικός.
Το δάσος της Φολόης. Το όνομά του το πήρε από τον Κένταυρο Φόλο. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Φόλος φιλοξένησε τον Ηρακλή όταν εκείνος προσπαθούσε να εντοπίσει τον Ερυμάνθιο Κάπρο. Το κρασί που κέρασε ο Φόλος τον Ηρακλή έγινε η αιτία μιας μάχης με τους υπόλοιπους Κενταύρους στην πορεία της οποίας ο Φόλος σκοτώθηκε από το βέλος του Ηρακλή, το οποίο τον πέτυχε κατά λάθος.
Ο μύθος μπορεί να είναι μύθος αλλά όποιος βρεθεί εκεί καταλαβαίνει γιατί οι αρχαίοι έδωσαν σε αυτόν τον τόπο τέτοια αίγλη. Το δρυοδάσος της Φολόης εκτείνεται μέσα στις συλλεκτήριες λεκάνες των ποταμών Ερύμανθου ανατολικά, που αποτελεί και το φυσικό όριο μεταξύ Ηλείας και Αρκαδίας και του ομηρικού ποταμού Σελλήεντα. νοτιοδυτικά. Είναι το μοναδικό δρυοδάσος στα Βαλκάνια, ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη με έκταση 42.000 στρέμματα και ενταγμένο στο δίκτυο Νatura 2000.
Σύμφωνα με τους ντόπιους, στο δάσος υπάρχουν 5 εκατομμύρια δέντρα, η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι «καπέλη», όπως λένε τη βελανιδιά. Δεν έχει νόημα να αρχίσετε να μετράτε, δεχτείτε αυτό τον αριθμό και απολαύστε τη μεγαλοπρέπειά τους.
Το δάσος βρίσκεται σε οροπέδιο, σε υψόμετρο 660 μέτρων. Είναι επίπεδο κάτι που το κάνει ιδανικό προορισμό για πεζοπορία και επισκέψιμο καθ’όλη τη διάρκεια του έτους. Είναι ένα από τα αρχαιότερα δάση της Ευρώπης, ίσως και γιατί η βελανιδιά δεν καίγεται τόσο εύκολα όσο το πεύκο. Έτσι, το περασμένο καλοκαίρι ενώ στην ευρύτερη περιοχή υπήρξαν πυρκαγιές. αυτό το υπέροχο οικοσύστημα διασώθηκε.
Το οροπέδιο της Φολόης ονομάζεται «το μπαλκόνι της Ηλείας». Αν βρεθείτε εκτός δάσους, θα καταλάβετε το γιατί. Σε πολλά σημεία, ο ουρανός κρύβεται από τις θεόρατες βελανιδιές. Οι βελανιδιές είναι φυλλοβόλα δέντρα. Αν περπατήσει κανείς εκεί τον φθινόπωρο, το πόδι χάνεται μέσα στη «μοκέτα» που έχουν δημιουργήσει τα πεσμένα φύλλα. Η ομορφότερη εποχή για να βρεθεί κανείς εκεί είναι μάλλον τώρα. Ή βέβαια την άνοιξη όταν η φύση βρίσκεται στα καλύτερά της.
Φυσικά, σε ένα τόσο όμορφο δάσος η πεζοπορία είναι βασική πρόταση προς κάθε επισκέπτη. Όπως αναφέρθηκε ήδη, το δάσος βρίσκεται σε οροπέδιο. Αυτό σημαίνει επίπεδες, εύκολες διαδρομές ακόμα και για τον μη έμπειρο πεζοπόρο. Αυτή που σίγουρα σας προτείνουμε είναι το λεγόμενο «μονοπάτι της γραβάτας». Το πρωτότυπο όνομά του το οφείλει στο ότι σηματοδοτήθηκε όχι με τα συνηθισμένα σημάδια αλλά με περίπου 300 γραβάτες που δέθηκαν σε δέντρα. Βέβαια πολλές δεν υπάρχουν πια. Η διαδρομή είναι 8 χιλιόμετρα και μπορεί να γίνει με άνεση σε διάστημα 2 ωρών.
Μια από τις ωραιότερες αλλά αρκετά μεγαλύτερη και κοπιαστικότερη διαδρομή είναι αυτή που ξεκινάει από το Περιβαλλοντικό Μουσείο Φολόης. Αν το μουσείο είναι ανοιχτό εκεί μπορείτε να μάθετε πολλές πληροφορίες για τη φύση της περιοχής, την ιστορία της αλλά και προτάσεις για πεζοπορία και άλλες δραστηριότητες. Εδώ ακολουθείτε το μονοπάτι M3. Μετά από περπάτημα ανάμεσα στα πανύψηλα δέντρα πεζοπορείτε πια στο φαράγγι του ποταμού. Η βλάστηση εδώ είναι τελείως διαφορετική, θα πιστέψετε πως ξαφνικά αλλάξατε χώρα. Η πεζοπορία εδώ περιλαμβάνει περπάτημα πλάι σε πέτρινα γεφυράκια, νερόμυλους και σπηλιές.
Η βελανιδιά είναι ένα δέντρο που καίγεται δύσκολα και αυτός είναι ένας λόγος που το δάσος της Φολόης έχει μείνει σχετικά άθικτο από τις διάφορες πυρκαγιές. Είναι, επίσης, ένα δέντρο που δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη μανιταριών. Γι’ αυτό και ίσως συναντήσετε και συλλέκτες που ψάχνουν την τύχη τους στο δάσος. Στη δική μας επίσκεψη είδαμε αρκετούς καισαρικούς αμανίτες. το λεγόμενο μανιτάρι- αυγό, από το σχήμα του.
Το δάσος της Φολόης, με τους καλά καθαρισμένους δρόμους του, δεν είναι μόνο για πεζοπορία αλλά και ιδανικός τόπος για ποδηλασία. Και βέβαια, αν δεν είστε ιδιαίτερα αθλητικοί τύποι ή απλά δεν έχετε διάθεση για άσκηση, το δίκτυο των δασικών χωματόδρομων του δάσους είναι σε πολύ καλή κατάσταση, μπορεί να τους διασχίσει κατά το μεγαλύτερο μέρος τους και συμβατικό αυτοκίνητο. Μάλιστα, ένας από αυτούς τους δρόμους έχει περιληφθεί σε ειδικές διαδρομές του Ράλι Ακρόπολις.
Κοντά στο δάσος της Φολόης είναι δυο χωριά, η Φολόη και το Κουμάνι. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα αξιοθέατα σε αυτά, οι περισσότεροι επισκέπτες, όμως, σίγουρα θα περάσουν από τις ταβέρνες τους. Σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από το δάσος της Φολόης, βρίσκεται η Λάμπεια (γνωστή και από την παλαιότερη ονομασία της ως Δίβρη).
Ένας λόγος για να την επισκεφθείτε είναι και η μοναδική ομορφιά της διαδρομής με το αυτοκίνητο για να φτάσετε έως εκεί. Ένας άλλος λόγος είναι το ίδιο το χωριό, ένα από τα ωραιότερα χωριά της Πελοποννήσου. Οι γειτονιές της είναι χτισμένες σε διαφορετικό υψόμετρο η καθεμία. Τα περισσότερα σπίτια της είναι χτισμένα σε παραδοσιακό στιλ, διώροφα ή τριώροφα. Ξεχωρίζουν τα ξύλινα μπαλκόνια τους όπως και οι σκεπές με τα κόκκινα κεραμίδια. Γύρω τους πανέμορφα έλατα.
Κάθε γειτονιά έχει τον δικό της ενοριακό ναό, το δικό της νεκροταφείο και παλαιότερα είχε δική της τοπική εκπροσώπηση και δική της αγορά. Στη συνοικία Γκρουστάδες υπάρχει ο βυζαντινός ναός της Αγίας Τριάδας, ο οποίος χρονολογείται τουλάχιστον από τον 13ο αιώνα. Στο εσωτερικό του ναού υπάρχουν υπέροχες τοιχογραφίες.
Το ταξίδι: Για να βρεθείτε στο δάσος της Φολόης θα διανύσετε περίπου 240 χιλιόμετρα από την Αθήνα, ένα ταξίδι 3 ωρών με το αυτοκίνητο. Το κόστος καυσίμου (με μέση τιμή 1,7 ευρώ ανά λίτρο) και διοδίων υπολογίζεται περίπου στα 40 ευρώ.
