Καθώς οι εθελοντές μαχητές Oleksandr Zhuhan και Antonina Romanova ετοιμάζονται για να επιστρέψουν στην ενεργό δράση, σκέφτονται το σήμα με τον μονόκερο που δίνει στη στολή τους ένα σπάνιο διακριτικό – σύμβολο της ιδιότητάς τους ως ζευγάρι LGBTQ. Μέλη της LGBTQ κοινότητας της Ουκρανίας έχουν δηλώσει συμμετοχή στον πόλεμο και έχουν ράψει στις επωμίδες τους την εικόνα του μυθικού ζώου, ακριβώς κάτω από τη σημαία της Ουκρανίας.
Η πρακτική αυτή έχει τις ρίζες της στις συγκρούσεις του 2014, όταν η Ρωσία εισέβαλε και προσάρτησε την χερσόνησο της Κριμαίας. Όπως διηγείται στο Reuters, o ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος θεάτρου Zhuhan, τότε λέγονταν πως «δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι στον στρατό. Έτσι, αυτοί (σ.σ. η κοινότητα των λεσβιών, των ομοφυλόφιλων, των αμφιφυλόφιλων, των τρανσέξουαλ) επέλεξαν τον μονόκερο επειδή είναι σαν ένα φανταστικό «ανύπαρκτο» πλάσμα ως σήμα τους», διηγείται.
Ο Zhuhan και η Romanova χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ως non-binary άτομα και μετακόμισαν στην πρωτεύουσα από την Κριμαία μετά την εκτόπισή τους το 2014. Γνωρίστηκαν όταν δούλευαν μαζί σε μια θεατρική παράσταση.
Κανένας από τους δύο δεν εκπαιδεύτηκε στη χρήση όπλων, αλλά, αφού πέρασαν μερικές μέρες κρυμμένοι στο μπάνιο τους στην αρχή του πολέμου, αποφάσισαν ότι έπρεπε να κάνουν περισσότερα. «Απλώς θυμάμαι ότι από ένα σημείο και μετά έγινε φανερό ότι είχαμε μόνο τρεις επιλογές: είτε να κρυφτούμε σε ένα καταφύγιο βομβών, είτε να φύγουμε και να δραπετεύσουμε ή να ενταχθούμε στην Εδαφική Άμυνα (εθελοντές). Επιλέξαμε την τρίτη επιλογή», είπε η Romanova.
«Επειδή αυτό που κάνει η Ρωσία είναι ότι δεν παίρνει απλώς τα εδάφη μας και σκοτώνει τους ανθρώπους μας. Θέλουν να καταστρέψουν τον πολιτισμό μας και… δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί αυτό», είπε ο Zhuhan φανερά συγκινημένος δεδομένης και της ευθύνης που αισθάνονται για τον ουκρανικό πολιτισμό λόγω του επαγγέλματός τους.
Αναφορικά για το πώς τους αντιμετωπίζουν οι υπόλοιποι εθελοντές μαχητές, αν υφίστανται κάποιο είδους bullying για την ταυτότητά τους, απαντούν πως «όχι, δεν υπάρχει καμία επιθετικότητα, κανένας εκφοβισμός».
«Ήταν λίγο ασυνήθιστο για τους άλλους. Όμως, με τον καιρό, οι άνθρωποι άρχισαν να με αποκαλούν Αντονίνα, μερικοί χρησιμοποιούσαν ακόμη και την αντωνυμία μου εκείνη (her)», είπε η Romanova.
Ωστόσο, ένας φόβος παραμένει. Όπως εκμυστηρεύεται στο Reuters o Zhuhan, «αυτό για το οποίο ανησυχώ είναι ότι σε περίπτωση που σκοτωθώ κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, δεν θα επιτρέψουν στην Αντονίνα να με θάψει σύμφωνα με την επιθυμία μου».
