Ο Τάσος Χαλκιάς σε τηλεοπτική του συνέντευξη ρωτήθηκε μεταξύ άλλων να διευκρινίσει μια δήλωση που είχε κάνει στο παρελθόν. Συγκεκριμένα ο γνωστός ηθοποιός είχε πει ότι “ο Θεός των χριστιανών δεν είναι καλός Θεός”. Όταν, λοιπόν, ρωτήθηκε από τον δημοσιογράφο της εκπομπής “Πάμε Δανάη”, Αλέξη Μίχα, ο Τάσος Χαλκιάς απάντησε:
“Για έναν πολύ απλό λόγο. Με όλο αυτό το χάος που συμβαίνει στον κόσμο, όλο αυτό δεν μπορεί να με πείσει ότι πρέπει να είμαι πιστός σε έναν Θεό, ο οποίος δεν φροντίζει τα παιδιά, που δεν χρωστούν τίποτα να πεθαίνουν από την πείνα. Θεωρώ ότι είναι ένας θεός τιμωρός και όχι φιλεύσπλαχνος και ελεήμων. Πιστεύω στη φιλοσοφία του Βούδα. Πιστεύω στη φιλοσοφία του Βούδα και πουθενά αλλού, χωρίς να είμαι βουδιστής”.
Ο Τάσος Χαλκιάς μίλησε επίσης για τα ιερά τέρατα στο χώρο του θεάτρου, το κλείσιμο της σχολής του και το πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπώρησε.
“Πιστεύω ότι ο καθένας έχει τις ευθύνες των λόγων και των πράξεων του. Θα συνεργαζόμουν με ανεμβολίαστο ηθοποιό. Εάν οι καλλιτέχνες που έχουμε ανοιχτόμυαλη κρίση βρίσκαμε ως λύση το ρατσισμό, ζητώ που καήκαμε. Κανένα μέτρο δεν είναι ενδεδειγμένο. Σε αυτόν που απαγορεύεις να μπει σε καφετέρια επειδή είναι ανεμβολίαστους, του επιτρέπεις να μπει στο μετρό”, υπογράμμισε ο Τάσος Χαλκιάς και πρόσθεσε: «Δεν έχω βιώσει καμία δυσάρεστη συμπεριφορά στο χώρο μου. Έχω συνεργαστεί με τα ιερά τέρατα του ελληνικού θεάτρου. Εκείνη την εποχή τα ιερά τέρατα που έστησαν το ελληνικό θέατρο δεν προέβησαν σε άσχημες ενέργειες, οπότε δεν ανέχομαι ότι αυτό μπορεί να γίνει σήμερα.
Τότε είχαν πραγματικά εξουσία εκείνοι οι άνθρωποι. Σήμερα δεν υπάρχει αυτό. Κάποιοι είναι προφυλακιστέοι αυτοί τη στιγμή. Δεν έχει γίνει καμία δική ακόμα. Όταν αποδοθεί δικαιοσύνη, να ξαναμιλήσουμε. Το θέατρο είναι μια δύναμη για την ανθρωπότητα και δεν έχει κάνεις το δικαίωμα να το μαυρίζει».
Ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε και στο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε: «Δεν γνώριζα ότι είχα μια πάθηση στην σπονδυλική μου στήλη και σε μια παράσταση μου ξάπλωσα από τον πόνο. Η στεναχώρια με το κλείσιμο της σχολής μου, επιδείνωσε την κατάσταση της υγείας μου.
Έκλεισα τη σχολή μου, γιατί τα παιδιά δεν μπορούσαν να πληρώνουν και εγώ δεν είχα χρηματοδότηση από αλλού. Βρέθηκα σε πολύ δύσκολη θέση. Όταν κάποιος γνωρίζει ότι έχεις ανάγκη την εργασία, δεν σε πληρώνει όσο σου αξίζει. Εγώ δεν έχω ιδιαίτερη διαπραγματευτική ικανότητα αυτή την εποχή».
