Την ώρα της μάχης δεν αποδίδεις ευθύνες. Δεν κουνάς το δάκτυλο, δεν ζητάς παραιτήσεις.

Την ώρα της μάχης δίνεις τη μάχη, μπαίνεις στη φωτιά αν είσαι στο μέτωπο.

Την ώρα της μάχης πιέζεις τους κυβερνώντες να κάνουν καλά τη δουλειά τους, να σώσουν ζωές και περιουσίες, να σώσουν την πατρίδα μας από μια τεράστια οικολογική καταστροφή.

Όμως, όταν ακούς τους κατοίκους της Εύβοιας, όταν τους μιλάς και σου λένε τον πόνο τους, όταν κι εσύ ο ίδιος βλέπεις μέρη που αγάπησες να χάνονται, τότε ξεχειλίζει η οργή.

Και δεν μπορεί ούτε η ώρα της μάχης να σε κάνει να σιωπάς.

Η φωτιά κατέστρεψε την Εύβοια, και τις επόμενες ώρες θα αφανίσει ό,τι έχει απομείνει. Το βράδυ φτάνει και τα όποια εναέρια μέσα υπάρχουν θα σταματήσουν να πετούν.

Επομένως, είναι δεδομένο ότι πανέμορφα χωριά της βόρειας Εύβοιας δεν θα ξημερώσουν.

Και μακάρι η τραγωδία να μη γίνει μεγαλύτερη με το να θρηνήσουμε νεκρούς.

Όμως, η ώρα των ευθυνών είναι εδώ και στην κυβέρνηση οφείλουν να απαντήσουν, εδώ και τώρα.

Και να απαντήσουν όχι σε εμάς. Όχι στα πληρωμένα troll του διαδικτύου που θέλουν πάση θυσία νεκρούς για να ισοφαρίσουν το έγκλημα στο Μάτι.

Όχι σε όσους από την παραλία κάνουν κριτική επί παντός του επιστητού αλλά δεν έχουν δει φλόγα ούτε στο καμινέτο της κουζίνας τους.

Οι κυβερνώντες δεν πρέπει καν να απαντήσουν στην αντιπολίτευση ή σε όσους έχουν συμφέρον.

Πρέπει να απαντήσουν στους χιλιάδες κατοίκους της Εύβοιας που η οργή πλέον δεν μπορεί να σταματήσει. 

«Γιατί μας εγκαταλείψατε», είναι η φράση που λένε. Κι έχουν δίκιο

Η Εύβοια εγκαταλείφθηκε, δεν ήταν Αττική, κι ας ήταν μεγαλύτερη η φωτιά.

Επί πέντε ημέρες η φωτιά στην Εύβοια καίει τα πάντα. Ξεκίνησε από τον Ευβοϊκό κόλπο κι έφτασε στο Αιγαίο.

Γιατί; Γιατί δεν σταμάτησαν τη φωτιά προτού φτάσει στη θάλασσα;

Γιατί όταν αναζωπυρώθηκαν οι εστίες της πυρκαγιάς τα εναέρια μέσα ήταν εξαφανισμένα;

Γιατί ήταν ελλιπείς οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής;

Γιατί οι ηρωικοί κάτοικοι μόνοι προσπαθούν να σώσουν τις ζωές τους, τα δάση τους και τις περιουσίες τους;

«Ποιος έκαψε την Εύβοια;» Είναι το ερώτημα που πλανάται πλέον. Και κάποιος πρέπει να το απαντήσει.

Όχι με τις ολιγόλεπτες ενημερώσεις, χωρίς δυνατότητα ερωτήσεων από τους δημοσιογράφους, του κ. Χαρδαλιά.

Όχι με την «εξαφάνιση» κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών, μια διαχρονική αρρώστια του ελληνικού πολιτικού συστήματος.

Όχι με τις δικαιολογίες για τον άνεμο που έπνεε, για τον καπνό που ήταν πυκνός ή για το δάσος που ήταν παρθένο.

Να μην απαντήσουν γιατί η Ελλάδα είναι γεμάτη με «Μάτια» αλλά κανείς δεν έχει κάνει τίποτε για την πρόληψη.

Πρέπει να απαντήσουν εδώ και τώρα με καθαρές κουβέντες.

Κι αν δεν έχουν οι αρμόδιοι απαντήσεις οφείλουν να αναλάβουν με πράξεις την πολιτική ευθύνη για την καταστροφή.

Οι κυβερνήσεις δεν είναι μόνο για τα καλά, δεν είναι μόνο για τις χαρούμενες στιγμές.

Είναι και για να μπαίνουν μπροστά στις εθνικές τραγωδίες.

Και η ευθιξία πρέπει να είναι το κύριο χαρακτηριστικό ενός πολιτικού.

Οι υπεύθυνοι οφείλουν έμπρακτα να βγουν μπροστά. Και να κοιτάξουν στα μάτια τους κατοίκους.

Τολμάνε άραγε; Ή πρέπει να σκύψουν για πρώτη φορά το κεφάλι;