«Φάγαμε από τα σκυλάδικα, από εκεί μέσα αναδείχθηκα και εγώ», είπε η τραγουδίστρια. «Γινόντουσαν γλέντια, και ήταν όλο άντρες, γυναίκα δεν έβλεπες. Και κάποια φορά τραγουδάω και είδα ένα φορτηγό να μπαίνει μέσα, έψαχνε ο κόσμος πώς να φύγει» τόνισε.

«Δεν θα ξεχάσω ένα βράδυ, έπαιρναν κάτι μπουκάλια ουίσκι και το ‘βάζαν ξάπλα για μαγκιά και έπεφτε συνέχεια στο ίδιο πόδι, στο ίδιο νύχι, μου άνοιξε το πόδι και με έτρεχαν στο Α’ Βοηθειών» συμπλήρωσε.

Παράλληλα, η Κατερίνα Στανίση αναφέρθηκε και στις «δημόσιες σχέσεις» που γίνονταν σε αυτά τα μαγαζιά. «Γιατί τώρα δεν υπάρχει αυτό; Κονσομασιόν το λέγανε τότε – εντάξει τότε ήταν και πιο άγρια – αλλά και τώρα είναι δημόσιες σχέσεις. Δεν είναι κακό να πεις μία “καλησπέρα”, όταν ο άλλος σου αδειάζει τόσα λουλούδια πάνω σου. Έπρεπε να τον καλοπιάσεις τον πελάτη για να ξαναρθεί, τι να κάνουμε. Ξεκίνησα τραγουδίστρια, δεν ήμουν κονσομετρίς, τραγουδούσα, αλλά έπρεπε να κατέβω και κάτω γιατί ήταν υποχρεωτικό, εδώ κατέβαιναν οι άνδρες. Στα μαγαζιά μας, όμως, υπήρχαν και κονσομετρίς που έκαναν μόνο αυτή τη δουλειά» δήλωσε.